Psiemka! Figa jestem, ale dla bliskich Figusia, Mirabelka, Dynia, Kluska i co tam wymyślą. Moja historia zaczęła się pod koniec roku 2020, gdy pewien "ktoś" porzucił mnie na cmentarzu - miałam wtedy 6 miesięcy. Byłam nie uchwytna przez pół roku, ale w końcu dałam się złapać i pokochałam ludzi! Tak o mnie dbaaają, że sama sobie zazdroszczę! A co! Kiedyś nie wychodziłam z pod łóżka, tak się wszystkiego bałam, a teraz? Teraz mam prawie 3 lata i co 3 miesiące jeżdżę do groomera, jestem też po badaniach krwi i moczu, w których wyszło że muszę jeść mokrą karmę by zwiększyć podaż mojej wody w diecie (ciocia próbowała dolewać wody do suchej karmy ale kręciłam nosem na to). Lubię bawić się z innymi psami, akceptuje koty i uwielbiam małe dzieci. Dużo głaskają! Mój organizm nie toleruje zboż i kurczaka, bo wtedy zaczynam pierdzieć, mieć biegunkę, brzuszek mnie boli. Nic fajnego! Nie polecam! Za to koooocham królicze uszy, ciotka daje mi je na spacerach, żebym była jeszcze pewniejsza siebie! Odkąd biorę zalecone leki przeciw lękowe to mam taki relaks, że ludzie są w szoku! Zrobiłam duży progres i jedyny mój problem do wypracowania do lęk separacyjny, ale dajemy radę. Ciągle szukam tej ukochanej rodziny...

PS. Będę wdzięczny, jeśli opowiesz o akcji znajomym. Wtedy moi schroniskowi koledzy może też dostaną prezenty.

Nie wiesz, które produkty wybrać?
Przelej darowiznę jednorazową na ogólną pomoc Bezdomniakom:

Wesprzyj nas darowizną jednorazową

Imię

Nazwisko

Adres e-mail

zł

Zgadzam się z regulaminem*

Przekazywanie kwoty będzie kontynuowane przez system płatności

Udostępnij